Yozgat'ta saraçlığın tek temsilcisinin kendisi kaldığını ifade eden Bulut, şöyle devam etti: "Saraçlık mesleğinin yavaş yavaş yok olmaya yüz tutmasıyla birlikte, ayakta kalan birkaç saraç da günümüzde av malzemeleri, spor malzemeleri, oto döşemesi gibi işleri de yaparak sanat alanlarını genişletmeye çalışmışlardır. Saraçlık sanatı çok dikkat isteyen bir meslektir. Hamutu, hayvanın boynunu rahatsız etmeyecek şekilde yapmak çok önemlidir. Bu takımlar hayvanın tabii hareketini engellememelidir. Bir yere çarpma durumunda hayvanı korumalıdır. Eyer, dizgin gibi diğer koşum takımlarını yaparken de azami dikkat sarf edilmelidir. Bu takımların yapımında kullanılan deri de çok önemlidir. Biz koşum takımlarında genellikle manda derisi kullanır bunları da kendimiz tabaklardık." Bulut, mesleğe 8 yaşında başladığını dile getirerek, o dönem Sorgun küçük bir ilçe olmasına karşın 9 saraç bulunduğunu ve her bir dükkanda 5-6 işçinin çalıştığını anlattı. "İşlerimiz o kadar yoğundu ki, çalışmaktan yemeğimizi yemeye bile zaman bulamazdık" diyen Bulut, şunları kaydetti: "1960'lı yıllarda askere gittim, dönüşte de mesleğimi sürdürdüm. Yanımda 5 kişi çalışır, bu meslekten ekmek yerlerdi. Kışın aralıksız çalışır, stok yapardık. Yazın o stoklarımızdan bir tane bile kalmazdı. Bir de bu işin gösterişi için koşum takımı yaptıranlar vardı. Onlar daha gösterişli süslü, birinci kalite takımlar isterler, ona göre de ücret öderlerdi. Saraçlığın yanında çeşidimi çoğalttım kemer, araba çadırı gibi ürünler de satmaya başladım. Sağlığım iyi. Elim tuttuğu, sağlığım elverdiği müddetçe bu mesleğe devam edeceğim. Çünkü bu mesleğin kokusuna aşığım. Gelecek yıllarda çocuklarımıza 'Saraçlık ne demek' diye sorsak, eminim hiç biri cevaplayamaz. Ben istiyorum ki, bu soruyu her çocuk cevaplayabilsin. Sonuç olarak diyeceğim şu ki; herkes mesleğini sevsin, mesleğini sonuna kadar sürdürsün, gelecek nesilleri aktarabilsin, yoksa tarih yaprakları içinde sadece adımız kalacaktır."

( Bu Habere Yorum Yazmak İstemez misin ! )